กลับ
เลือก: A B c d e f g h i j k m n o p r s t u w y z
หม้อไฟ เป็นเมนูอาหารที่ทำบนโต๊ะอาหารและเสิร์ฟจากหม้อโดยตรง อาหารประเภทหม้อไฟนี้ได้รับความนิยมตั้งแต่การนำชาบูเข้ามาแบบที่เป็นทางการจะเสิร์ฟบนเตาถ่าน
แยมจีน Diosorea opposite ดูคำว่า Yamanoimo
ต้นหอมจะมีมูลค่ามากหากมีส่วนที่มีสีขาวมาก ดูคำว่า Negi
อาหารพื้นบ้านที่โด่งดังของ นาวาซากิ (Nagasaki) การเลือกสรร เนื้อหมู, ปลาหมึกยักษ์, กุ้ง, หอยนางรม และปลา แล้วนำมาทอดในมันหมูขนาดใหญ่ร่วมกับ แผ่นหอมสไลด์ๆ, แครอท, ผักกาด, ผักอื่นๆ แล้วจากนั้นก็นำไปเสิร์ฟในชามใหญ่กับบะหมี่จีนลวกและซุปที่ทำจากหมูหั่นหยาบๆและกระดูกไก่
เป็นคำประกอบที่บอกถึงว่าสินค้านั้นยังไม่ได้ผ่านการปรุง สด เป็นสินค้าวัตถุดิบ เช่น Nama Tama Go คือ วัตถุดิบไข่
Age ดูคำว่า Atsuage
น้ำตาลที่ยังไม่ได้ปรุง ดู Wagashi
ทากทะเล, ปลิงทะเล, โฮโลทูเรียน Stichopus Japonicas และ Cucumaria Japonicas ทากและปลิงเหล่านี้จะถูกขายเป็นๆในตลาด ในญี่ปุ่นจะกินกันแบบสดต่างจากจีนซึ่งจะนำไปตากแห้งก่อน มันจะถูกเสิร์ฟเป็นเมนูยำ (Sunomono) ซึ่งจะแข็งและกรอบมาก มันมักจะถูกรังเกียจด้วยรูปร่างของมันแหละดูเหมือนว่าจะภาพลักษณ์กว่านี้ในสมัยรุ่นก่อนๆ เครื่องในของทากทะเล, ปลิงทะเล จะถูกนำไปหมักเพื่อทำเป็น Konomata
เนื้อหรือปลาที่ใส่น้ำส้มสายชู ไม่ว่าจะเป็นเนื้อ, ปลา หรือทั้งสองอย่างผสมกัน ซึ่งหากใช้อะไรเป็นวัตถุดิบและแสดงโดยตัวคันจิ วัตถุดิบซึ่งอาจจะรวมถึงผักดิบจะถูกตัดเป็นแผ่นบางๆและแต่งด้วยซอสจิ้มถั่วเหลืองหรือน้ำส้มสายชู (Nihaizu), ซอสถั่วเหลืองผสมน้ำส้มสายชูขาวมิสตาร์ดและน้ำตาล (Sanbaizu), น้ำส้มสายชูหวาน (Amazu), หรือ มิสตาร์ดเต้าเจี้ยวปรุงรส Karashi Sumiso Daikon จะถูกใช้บ่อยเช่นเดียวกับหอยนางรมซึ่งจะไม่ถูกหั่นให้เป็นแผ่นบางๆ
ปลาดุก Silurus Asotus ปลาน้ำจืดที่มีปากแบนและหนวดสองคู่ สามารถโตได้ถึง 50 เซนติเมตรและมีไขมันต่ำกับรสชาติที่ธรรมดา มันจะถูกย่างเป็นเมนูคาบายากิ (ตัวอย่างปลาไหลย่างซีอิ้ว) Kabayaki และเสิร์ฟเป็นเทมปุระ (Tempura) และในซุปมิโสะ (Miso Shiru)
เห็ดนามาโกะ (Nameko Pholiota Nameko) เห็ดที่ขึ้นในฤดูใบไม่ร่วงซึ่งต่างไปจากเห็ดญี่ปุ่น มันมีสีน้ำตาลทองและเมือกคลุมอยู่คล้ายกับเห็ดญี่ปุ่น Nameko นั้นเก็บไว้ได้ค่อนข้างยากและมักจะบรรจุไว้ในกระป๋องหรือดองกับเกลือไว้ในขวดมันถูกใช้ในซุปมิโสะ (Miso Shiru), หม้อไฟ (Nabemono) และยำ (Aemono)
พริกเจ็ดสี ชื่อเรียกแทบคันโตะ (Kanto) (บริเวณโตเกียว) จะใช้ชื่อของ Shichimi Togarashi
ข้าวต้มเจ็ดสมุนไพร ข้าวต้ม (O-Kayu) ที่ถูกปรุงรสด้วยสมุนไพรเจ็ดอย่างใบไม้ผลิซึ่งก็คือ Seri, Water dropwort (ผักชีญี่ปุ่น) ; Nazuna, หูปลาช่อน (Shepherd’s Purse; Gogyo), หนาดทอง (Cudweed; Hakobe), ชิควีค (Chickweed; Hotokenoza), ตำแย (Henbit; Suzuna) หรือ Kabu, หัวผักกาด; และ Suzushi หรือ Daikon, หัวไชเท้าขาว ข้าวต้มจะกินในวันที่ 7 เดือน มกราคม เพื่อป้องกันการเป็นหวัดในปีที่จะมาถึง เพราะถือว่าเป็นยา ผู้ที่อยู่อาศัยในเมืองสามารถหาซื้อชุดสมุนไพรนี้ได้ใน ซุปเปอร์มาร์เก็ต
เมนูเดอเรเนียน (Escabeche) ปลาทอด เช่น ปลาสีเงินทอดเล็ก (Wakasagi) หรือ ปลาทูแขก (Aji) เล็กๆ ที่ดองในน้ำส้มสายชูปรุงรสด้วยพริกขี้หนูและต้นหอมญี่ปุ่น ชื่อ Escabeche แปลว่าดองในภาษา โปตุเกส หรือเป็นอาหารที่พบได้ใน โปตุเกส สเปน โพรวอง ฟิลิปปินส์ และที่อื่นๆอีกมากมาย
ผักกาดก้านขาว (rape) (พืชชนิดหนึ่งใช้สำหรับเลี้ยงสัตว์หรือสกัดเอาน้ำมันจากเมล็ด) Brassica Napus มันคือส่วนก้านที่ยังไม่สมบูรณ์ ที่ติดกับต้นอ่อน รูปร่างของมันมีส่วนที่คล้ายกับ บล็อกโคลี และยังเป็นผักที่บ่งบอกถึงสัญลักษณ์ของฤดูใบไม้ผลิมักจะนำมาดองและเหมาะในการนำไปปรุงในสลัดร่วมกับมัสตาร์ด (Nanohana no Karashiae)
เป็นรูปแบบซูชิที่เก่าแก่ที่สุดซึ่งจะเน้นปลาที่ผ่านการถนอมอาหารมากกว่าการกินข้าว ชนิดที่เป็นที่รู้จักกันดีคือ ซูชิปลาที่หมักด้วยข้าวปุนะซุชิ (Funazushi) จากทะเลสาบ ปิงะ ใกล้กับโตเกียว Kyoto แต่ Nerezushi ก็ไม่ได้มีอยู่ในญี่ปุ่นที่เดียวเรายังสามารถพบได้ในเกาหลี และประเทศต่างๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ปลาทองป่า (Funa) ซึ่งเต็มไปด้วยไข่ปลาจะถูกจับในฤดูใบไม้ผลิช่วงท้ายที่ทะเลสาบ Biwa และจะนำไปหมักเกลือ ช่วงฤดูร้อนที่ร้อนที่สุดเกลือจะระเหยออกไป แล้วปลาจะถูกใส่ไว้ในกระปุกกับชั้นข้าวที่สุกแล้วเป็นชั้นๆ ฝาของกระปุกจะปิดทับไว้เป็นเวลาหกเดือน ปกติจะกินในรูปแบบการดอง Sakana โดยข้าวจะถูกนำออกแล้วจะหั่นปลาเป็นแผ่นๆ
ลูกแพรญี่ปุ่น Pyrus Pyrifolia ผลไม้ที่เน้นหวานที่เป็นที่นิยมในฤดูใบไม้ร่วงและมีความกรอบของแอปเปิ้ลแต่มีรสชาติที่เป็นของลูกแพร มีทั้งสีน้ำตาลและสีเขียว สีน้ำตาลจะมีรส คาราเมลอยู่อ่อนๆ Shinko และลูกแพรพันธุ์ (intake) เป็นแพรสีน้ำตาลที่รู้จักเป็นอย่างดี ส่วนแพรสีเขียวนั้นที่โด่งดังคือ ลูกแพร์พันธุ์ (Nijisseiki)
มะเขือยาวสีม่วงเข้ม, Aburgine Solanum Melongena มะเขือยาวของญี่ปุ่นไม่มีความขมเหมือนกับของตะวันตกซึ่งใหญ่หว่าและไม่จำเป็นที่จะต้องไปโรยกับเกลือก่อนทำเป็นอาหาร มันใช้ทำเป็นเทมปุระ (Tempura) ที่ยอดเยี่ยมและสามารถใช้ทอดหมาดๆและกินคู่กับมิโสะ (Miso) มะเขือยาวมักจะถูกใช้เป็นเมนูดอง (Tsukemono)
พืชสลัดน้ำและจะทำสลัดน้ำเค็ม เมล็ดผักกาดก้านขาว Colza Brassica Napus Brassica Campestris Var Nippon-Oleifera เป็นแหล่งน้ำมันที่กินได้ที่ยอดเยี่ยมน้ำมัน เมล็ดต้น Rape เกือบทั้งหมดมาจากการนำเข้า
พุทราจีน Date จีน Zizyphus Jujube พุทรามีทั้งแบบแห้งและแบบของหวานนำเข้ามาจากเมืองจีนตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบันโดยที่มีคู่แข่งในการส่งออกน้อยมาก
เกลือดอง (Shiozuke) ทำจาก Hiroshima Na, Kyona, Nozawana, และ Hakusai ดู Tsukemono
หัวหอมญี่ปุ่น Cibol, Chibol Alliumfistulosum มีส่วนคล้ายกับต้นหอม (Allium Ampeloprasum) แต่ต้นหอมและยาวกว่ามาก มันมักจะถูกใช้เป็นเครื่องปรุงอาหารมากกว่าทานเป็นผัก ต้นหอมซอยจะถูกหั่นบางๆ ล้างในน้ำเย็น เอาน้ำออกแล้วทำให้แห้งแล้วนำไปใส่น้ำจิ้ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งหม้อไฟ (Nabemono Negi)
ริมช่วงฤดูร้อนของประเภทญี่ปุ่น ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูร้อนสามารถนำมาทานสดหรือคั้นเป็นน้ำหรือทำเป็นแยม
นัตโตะ ถั่วเหลืองหมัก นำถั่วเหลืองไปแช่น้ำแล้วนึ่งแล้วนำมาอัดเป็นก้อน ตากบนฟางข้าวแล้วเติมจุลินทรีย์ กระบวนการหมักจะเกิดขึ้นในวันที่มีอุณหภูมิที่ร้อน มีความชื้นพอเหมาะซึ่งจะทำให้ได้กลิ่นและรสชาติที่แรงสามารถนำไป สามารถทำให้มีความหนืดขึ้นได้ซึ่งจะทำให้คีบด้วยตะเกียบได้ง่ายขึ้น โดยปกตินัตโตะจะเสิร์ฟบนข้าวร้อนๆ และก็ยังใช้ในยำหรือซุปมิโสะได้ เช่นกัน ซึ่งจะทำให้ความเหนียวลดลงแต่จะมีรสชาติที่ดีขึ้น ยังน้ำไปใช้ในน้ำซุปได้อีกด้วย ถ้าใช้เป็นผักมันก็เหมาะที่จะเป็นเมนูยำ (Aemono) และใช้ใน เมนูย่าง (Yakimono) โดยเฉพาะเมนูย่างที่ไม่ใช่สัตว์ปี (Kishiyaki) Nemagaritake – หน่อไม้ Chishima Sasa Sasa Kurikensis หน่ออ่อนของไผ่เหล่านี้เป็นวัตถุดิบที่เป็นที่นิยมที่นิยมใน เมนูผักกาดภูเขา (Sansei Ryori) สามารถนำพวกมันมาใช้เสิร์ฟรับประทานคู่กับอาหารอื่นๆได้หลายอย่าง โดยเฉพาะ เมนูต้มซีอิ้ว (Netsuke), เมนูผัด (Sautéed), และใช้ใน หม้อไฟ (Nabemono) และเมนูยำ (Aemono)
ปลาเล็กตากแห้ง โดยส่วนมากจะเป็นปลาแอนโชวีตัวเล็กๆ (Katakuchi Washi) ซึ่งจะถูกต้มอย่างลวกๆและนำไปตากแห้งปลาพวกนี้จะใช้สำหรับทำ นำดาชิ (Dashi) สำหรับ ซุปมิโสะ (Miso Shiru)
ซูชิ ป้ายวาซาบิที่ข้าวและวางปลาหรือซีฟู้ดชนิดอื่นๆไว้บนหน้าข้าว นิยมทานเข้าไปทั้งคำหลังจากจิ้มซอสถั่วเหลืองหรือโซยุแล้ว เช่น ปลาหมึกทาโกะหรือกุ้งต้ม ไข่ปลาแซลมอน ปลาไหลทะเล เป็นต้น
น้ำส้มสายชูและซอสถั่วเหลืองผสม สัดส่วนในการผสมนั้นขึ้นอยู่กับผู้ปรุงว่าต้องการรสอย่างไร และโดยปกติเมื่อผสมเสร็จจะใช้ น้ำดาชิ Dashi เป็นตัวทำให้เจือจาง
เหล้าสาเก ดูคำว่า Sake
ปลาเรนโบว์เทราต์ Salmo Gairdneri เป็นที่รู้จักในญี่ปุ่นครั้งแรกเมื่อปี 1877 มีความยาว 30 เซนติเมตร และจะมีความยาวถึง 60 เซนติเมตรหากมันอาศัยอยู่ในทะเล มีฟาร์มเพาะเลี้ยงปลาชนิดนี้อยู่ทั่วญี่ปุ่นแต่พบได้ยากในธรรมชาติ พวกตัวเล็กๆจะนำไปคุลกเกลือแล้วย่างเพื่อทำเป็นเมนูย่างเกลือ (Shioyaki) และพวกตัวใหญ่ๆจะกินเป็น ซาชิมิ (Sashimi), ผัก (Sautéed) หรือ อบ, และห่อด้วย ฟลอยด์ และย่าง
ผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง
ลูกแพร์ญี่ปุ่นอย่างหนึ่ง, ถ้าแปลตามตัวอักษรจะหมายความว่า แพร์ในศตวรรษที่ 20 ดู Nashi
อาหารที่นึ่งอย่างช้าๆเป็นเวลานานๆในซุปต๊อกรสชาติดีปริมาณไม่มาก ตัวอย่างที่เป็นที่รู้จักกันดีคือโอเด้งO-den
เนื้อ เนื้อวัวนั้นอร่อยที่สุด (ดู Qyu Niku) และสุกี้ยากี้ (Sukiyaki) เนื้อหมูก็เป็นที่นิยมเช่นกัน (ดูคำว่า Tonkatsu และ Tonkotsu) เนื้อหมูป่า (inoshishi) และเนื้อกวาง (Shika Niku) นั้นถูกนำมารับประทานตั้งแต่สมัยโบราณ เนื้อม้า (Sakura Niku) เป็นที่นิยมในบางแห่ง (ดู Ba Sashi) ไม่ว่าจะเป็นเนื้อแกะ, เนื้อลูกแกะ, หรือเนื้อลูกวัว ก็เป็นส่วนหนึ่งของตำหรับอาหารญี่ปุ่น
ผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง
เป็นอาหารประเภทหลนชนิดหนึ่งที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก มีวัตถุดิบจากทางตะวันตกเช่น แผ่นเนื้อหั่นบางๆ, มันฝรั่ง, แครอท, และหัวหอม
อาหารหลน อาหารหลนมีอย่างมากมายในอาหารญี่ปุ่น Nimono มักจะมีอยู่ในอาหารเกือบทุกมื้อยกเว้นอาหารเช้า มันเป็นหนึ่งวิธีทำอาหารหลักที่ใช้ผักและปลาเป็นวัตถุดิบ Nimono นั้นมีหลายชนิดขึ้นอยู่กับว่าปรุงรสด้วยอะไรไม่ว่าจะเป็น สาเก, ซอสถั่วเหลือง, ไข่แดง, ขิง, และมิโสะ (Miso) ส่วนมากแล้วมิริน Mirin จะใส่เพื่อเพิ่มความหวานมากกว่าจะใช้น้ำตาล Nimono เครื่องมือที่ใช้ในการเตรียมอาหารหลนนั้นมีน้ำหนักมาก เช่น กระทะก้นแบน และฝาปิดที่เรียกว่า Otoshibuta
แครอท Daucus Carota แครอทนั้นถือว่าเป็นผักที่มีความสำคัญในญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นแครอทสีส้มจะเป็นของชาติตะวันตกหรือจะเป็นแครอทสีแดงของญี่ปุ่นก็ล้วนเป็นที่ต้องการทั้งนั้น แครอทของชาติตะวันตกนั้นจะเก็บได้ตลอดทั้งปีแต่จะดีที่สุดก็ตอนช่วงต้นของฤดูร้อนไปจนถึงฤดูใบไม้ร่วง โทโบ้ (Takinogawa) ของญี่ปุ่นที่มีลักษณะที่ยาวและบางกับ แครอทญี่ปุ่นที่มีสีแดง (Kintoki) ที่ยาวพอๆกันแต่ไม่บางมากนักจะเหมาะแก่การเก็บเกี่ยวในช่วงฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวแครอทนั้นใช้ทำอาหารได้หลายอย่างแต่ที่สำคัญคือจะใช้ทำเป็น อาหารหลน (Nimono)
ผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง
กระเทียม Allium Sativum กระเทียมนั้นจะไม่ค่อยใช้ในอาหารญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม ถึงแม้ว่ามันจะมีขายอย่างมากมายก็ตาม ในเนื้อวัวที่ย่างสุกแล้วนำไปดองในน้ำส้มสายชูและแต่งรสด้วยกระเทียม Tataki หรือ Katsuo กระเทียมจะเป็นเครื่องปรุงอย่างหนึ่งในน้ำจิ้มและบางครั้งมันก็ถูกใช้ในเกี๊ยวซ่า Gyoza แทนกุ้ยช่าย Nira
กุ้ยช่ายจีน Allium Tuberosum Nira จะมีกลิ่นที่แรงกว่ากุ้ยช่ายของทางตะวันตก เป็นหนึ่งในวัตถุดิบในการทำเกี๊ยวซ่าและมันสามารถนำมาใช้ในการทำน้ำซุป, เมนูผักต้ม (o-hitashi), และเมนูผัด (itamemono)
อาหารหลแบบแห้งชนิดหนึ่ง ใช้ในอาหารกล่องเช่น เบนโตะ (bento) และข้างกล่อง (Juzume) ผักสดหรือแห้งรวมถึงปลาและเนื้อจะถูกตุ๋นจนไม่เหลือของเหลวในอาหาร ของที่ใช้ปรุงรสก็จะมี ขิง, มิริน (Mirin), และที่ใช้บ่อยคือซอสถั่วเหลือง Nishime เป็นอาหารที่สำคัญในตอนปีใหม่ ดูคำว่า O-Sechi Ryori
ปลาเฮอริ่ง Clupea Pallasii ปลาในน่านน้ำทางตอนเหนือชนิดนี้มีความายาว 30 เซนติเมตร จะมีรสชาติที่อร่อยที่สุดตอนฤดูวางไข่ตั้งแต่ฤดูใบไม่ผลิไปจนถึงฤดูร้อน มันจะถูกเตรียมเป็น เมนูย่าง (Shioyaki) และเมนูหลน (Nimono) ไข่ปลาตัวเมียจะใช้ทำเป็นเมนูไข่ปลาเฮอริ่ง (Kazunoko)
อาหารหลนประเภทปลาปรุงรสหวาน (Nimono) ชนิดนี้วัตถุดิบจะถูกนึ่งด้วยสาเก (Sake), มิริน (Mirin), และซอสถั่วเหลืองจนกระทั่งเหลือของเหลวในวัตถุดิบเพียงน้อยนิด
ดูคำว่า Wakadori
กระเทียมแดง Allium Grayi กระเทียมชนิดนี้จะขึ้นอยู่ตามขอบๆทุ่งหญ้า หัวของมันจะถูกนำไปดองในเดือนมีนาคมและเมษายน ซึ่งจะใช้กินแบบดิบหรือย่างและทาด้วยมิโสะ miso ใบของมันก็สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง
ซุปข้น ซึ่งมีหลากหลายรูปแบบแล้วแต่ว่าทำที่ไหนซึ่งทั้งหมดก็เป็นส่วนหนึ่งของท้องถิ่นนั้นๆ อาหารชนิดนี้เป็นที่นิยมอย่างในงานประเพณีต่างๆ วัตถุดิบต่างๆ เช่น แครอท, Konnyaku, เผือก (Taro), และเห็ดหอม (Shiitake) จะถูกนึ่งแล้วชูรสด้วยซอสถั่วเหลือง, เกลือ, หรือเครื่องชูรสแบบอื่นๆ ในบางพื้นที่ ปลาหรือไก่ก็เป็นวัตถุดิบที่ใส่เพิ่มลงไป
ซูชิม้วนด้วยแผ่นสาหร่ายโนริ (Nori) บางครั้งไส้ข้างในก็จะเป็นอาหารที่ทั่วไปเช่น ทูน่า, แตงกวา แต่อย่างไรก็ตามการใส่ไส้ก็ค่อนข้างที่จะซับซ้อนเช่นกัน ดู Makizushi
สาหร่าย สาหร่ายแดงจะเป็นสายพันธุ์ที่รู้จักกันมากที่สุด เมื่อถูกเก็บมาจะถูกทำให้แข็งและทำเป็นแผ่นขนาดมาตรฐาน 22.5*17.5 cm ซึ่งจะถูกแพครวมกับแพคละ 10 แผ่น สาหร่ายนี้จะถูกนำไปย่างและแพคเป็น (สาหร่ายห่อข้าว) Norimaki ขนาดของสาหร่ายนั้นจะถูกติดและแพคเป็นขนาดอื่นๆได้เช่นกัน บางครั้งก็จะแพคในซองใส จำนวน 5 แผ่น เพื่อให้มีขนาดเหมาะสมพอดีคำกับข้าวมื้อเช้า ซึ่งจะถูกเรียกว่า Yakinori หรือ Ajitsuke Nori ถ้าปรุงรสเปิด สาหร่ายอีกประเภทหนึ่งซึ่งเป็นสาหร่ายสีเขียว Aonori ซึ่งจะถูกทำให้แห้งและขายแบบฝอยเพื่อโรยลงบนอาหาร สาหร่ายจะเติบโตบนก้อนหินบริเวณปากแม่น้ำ บางทีเราอาจจะสับสนกับ Hitoegusa (หญ้าทะเล) ซึ่งจะโตในบริเวณมืด ซึ่งจะมีรสชาติที่ดีกว่าสาหร่าย สาหร่ายจะใช้ทำเป็น Tsukudani (สาหร่ายแช่ในซอสถั่วเหลือง) หรือบางครั้งจะขายในรูป iwanori (สาหร่ายตากแห้ง) หรือ Amanori (สาหร่ายเขียวฝอย) เป็นสาหร่ายแบบดั้งเดิมที่เป็นวัตถุดิบขาว เครื่องเทศ 7 อย่าง (Shichini Toga rash) แต่สาหร่าย (ผักกาดทะเล) Aosa ที่จะมักนิยมนำมาใช้ทางการค้าเพื่อทดแทนได้
ผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง
หัวผักกาดเขียว Brassica Campestris Var. Hakabura ผักชนิดนี้เป็นพืชชนิดเดียวกับผักกวางตุ้ง Komatsuna อย่างหนึ่งที่มีใบเป็นซี่ๆโดยจะมีความหวานและนุ่มมากขึ้นด้วยน้ำแข็งในฤดูหนาวโดยส่วนมากจะใช้ทำเป็นของดอง (Tsukemono)
ดู Tsukemono
ยำ (Aemono) ของปลาและผัก ต่างปรุงรสด้วย มิโสะผสมมัสตาร์ด (Sumiso) หรือจะเติบน้ำส้มสายชูเพิ่มเติม (Karashi Sumiso) วัตถุดิบที่เหมาะสมคือปลาทูน่า (Tuna), ปลาหมึก, หอย, สาหร่ายวากาเบะ, และต้นหอม